درس اول :
علم تغذیه ، علمی است که از شناخت خواص و رابطه ی غذا و چگونگی مصرف آن در بدن موجودات زنده ، به منظور حفظ و اداره ی اعمال حیاتی اندامها و بافت ها ، تولید انرژی ، تامین رشد ، تولید مثل ، واکنش های بدن در برابر ترکیبات غذایی ، بیماری های ناشی از کمبود های مواد مغذی وسایر زمینه های وابسته ، از قبیل تولید ، توزیع و نگهداری و تهیه ی مواد غذایی بحث می کند .
تغذیه مناسب ، نه تنها عامل رشد جسمانی می باشد ، بلکه عامل رشد فکری واجتماعی نیز می شود . بنابراین ، تغذیه ی خوب وسالم ، علاوه بر رشد انسان، در رشد اجتماع نیز سهیم است . 
بنابر تحقیقات انجام شده ، کل رفتارهای موجودات زنده وابسته به ترشحات سیستم غدد درون ریز می باشند ، و ترشحات سیستم غدد درون ریز نیز ، وابسته به تغذیه ی ما هستند . ما با خوردن بعضی غذاها ، احساس شادابی و انرژی می کنیم و با خوردن بعضی غذاها ، احساس بی حالی و افسردگی . با خوردن بعضی غذاها عصبی می شویم و با خوردن بعضی دیگر ، آرام و خون سرد . ما با خوردن بعضی غذاها و ایجاد یک رژیم غذایی خاص ، حالت معنوی در خود ایجاد می کنیم و یا بالعکس . بنابراین ،غذا ورژیم های غذایی خاص ، می توانند در ما حالات روحی خاصی ایجاد کنند و رفتارهای متفاوتی در ما ایجاد نمایند.
با تغذیه صحیح ، بسیاری از رفتارهای پرخاشگرانه ، ضد اجتماعی و بزهکارانه کاملاً کنترل می شوند . غذاهایی با کالری بالا، ولی فاقد انواع املاح و ویتامین ها ، عامل بسیاری از رفتارهای پرخاشگرانه ،ضد اجتماعی، بزهکارانه ، و حتی گرایش به مواد مخدر می شوند.با اصلاح الگوی تغذیه و مصرف غذاهای طبیعی،علاوه بر سلامت جسمانی ، سلامت روانی و سلامت رفتاری نیز به وقوع خواهد پیوست.
بنابراین الگوی تغذیه در سبک زندگی ارتباط مستقیم بر اخلاق دارد و این ارتباط براساس آموزه های مکتب اسلام است ،
بدیهی است که بزرگان دینی ما یادگارهایی از خود برای پیروان خود به جا گذاشته اند که پس از گذشت قرون متمادی همواره راه گشای اهل علم و دانش است . امروزه بسیاری از اندیشمندان و دانش پژوهان غربی با توجه به کتاب مقدس ما قرآن و رهنمودهای ائمه عزیز ما پیشرفت های چشمگیری در این عرصه داشته اند که به قیمت های بسیار گزافی آن را در اختیار ما که صاحبان و وارثان واقعی این علوم هستیم ، قرار می دهند .
حال با توجه به این موضوع که علم تغذیه ، علم تجربه است وبسیاری از مواد غذایی که از نظر علم تغذیه مضر تشخیص داده می شود ممکن است در آینده به صورت یک ماده غذایی مفید و سودمند اعلام شود زیرا بسیاری از خواص کشف نشده دارند که وقتی بشر به آنها دست پیدا می کند متوجه بسیاری از خواص مفید و حیات بخش آنهاشده و از آن پس به صورت یک ماده غذایی مهم در نظر گرفته می شود و بالعکس به روایات معصومین (ع) در مورد تاثیر این خوراکیها و غذاها بر اخلاق می پردازیم .