سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ع؛ فَقَالَ ع: مَنْ زَارَهَا فَلَهُ الْجَنَّةُ؛
سعد بن سعد: از امام رضا ع درباره فاطمة بنت موسى بن جعفر ع پرسيدم؛ فرمود: هركس وي را زيارت كند پاداشش بهشت باشد.
عيون أخبار الرضا عليه السلام ج۲ ص۲۶۷؛ ثواب الأعمال ص۹۸؛ كامل الزيارات ص۳۲۴

عَنِ ابْنِ الرِّضَا ع قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ عَمَّتِي بِقُمَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ؛
امام جواد ع: هر كه قبر عمه ام را در قم زيارت كند، بهشت پاداش اوست.
كامل الزيارات ص۳۲۴

عَنِ الصَّادِقِ ع قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَكَّةُ وَ لِرَسُولِهِ حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِينَةُ وَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ حَرَماً وَ هُوَ الْكُوفَةُ وَ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ قُمُّ وَ سَتُدْفَنُ فِيهِ امْرَأَةٌ مِنْ وُلْدِي تُسَمَّى فَاطِمَةَ مَنْ زَارَهَا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ؛
امام صادق عليه السلام: خدا را حرمي است و آن مكه است، پيامبر را حرمي است و آن مدينه است، اميرالمومنين را حرمي است و آن كوفه است و براي ما حرمي است و آن قم است و در آن خانمي از فرزندان من به نام فاطمه دفن خواهد شد، هركس وي را زيارت كند پاداشش بهشت خواهد بود.
بحارالأنوار ج : ۹۹ ص : ۲۶۶

http://www.hadith.net/n4968-e2118.html

بارگاهی که به شهر قم به پاست
هم برای نجف هم کربلاست
خاک اورا غرق بوسه می کنم
چون که جای پای اربابم رضاست

کبوتران، سیاه پوش غمی بزرگ بر رواق حرم مرثیه می خوانند و زائران،
اشک ریز و ماتم زده، رفتنت را به سوگ نشسته اند.

يا رب چه قشنگ است و چه زيبا حرم قم
چون جنت اعلا، حرم محترم قم
بانوي جنان، اخت رضا، دختر موسی
دردانه زهرا و ملائك خدم قم
اين مژده بس او را كه بهشت است جزايش
هر كس كه زيارت كندش در حرم قم


ای بانوی شکوفه و لبخند! ای گنجینه دانش و معرفت! می روی و زمین در سوز سرمایی شگفت فرو می رود.

اشک های «قم»، به خیابان های اندوه می ریزد. همراه با متونِ فقاهت، پسکوچه های ماتم، نوحه می خوانند.
بانویی از جنس بهار، کوچ می کند و پرستوها را در غربتی پیوسته می گذارد.


آه، خواهر امام غریب خراسان، سلاله پاکی و معصومیت! دیوارهای خاک و افلاک، سیاه پوش داغ تواند.

خوب می دانم که روز وفات تو، روز تاریکی برای سرزمین قم بوده است.آسمانش، دل به هوای تو بسته بود و خاکش، به شوق قدم هایِ تو نفس می کشید؛ اما ناگهان، موج حزن و اندوه، در همه شهر جاری شد.

سلام بر بزرگ بانویی که نسیم یادش، دل ها را به مهمانی چراغ ها آورده و دریای
جان های عاشق را خروشان کرده است، با بوی شب بوها و صدای مناجات!

معصومه(س) تفسير معصوميت است كه روزگارى در مدينه طلوع كرد، معصومه اقامت غربت است
در روزگار غربت نگاه ها، معصومه تفسير بلند تبعيت است از ولايت .

معصومه(س) نگاه سبزى است كه از معصوميت سرچشمه مى گيرد، معصومه، روزگار دلداگى است واز غربت به قربت رسيدن .

معصومه(س) سرسلسله تنهايى است، معصومه فانى فى الله است.

معصومه(س) ترجمان بلند عاشوراست و قصه با زينب هم سفرشدن .

معصومه(س) ضريت بالاى ارادت به ولايت است، معصومه، قصه بلند مدينه تامشهد است .

از انجماد زمین می رهانی ام بانو!
به سمت آینه ها می کشانی ام بانو!
دلم به پنجره هایت دخیل می بندد
شبی که منتظر مهربانی ام بانو!
مگر برای دلم عارفانه می خوانی!
که روبه روی خدا می نشانی ام بانو!
تمام خانه ات از عطر یاس لبریز است
به مرز عشق و جنون می رسانی ام بانو!
شما کریمه ترین مریم کویر قمی
سروش لحظه بی هم زبانی ام! بانو!


معصومه(س) فلسفه شيدايى است و غزل ماندن و بودن،
معصومه نگين ايران است كه درقم، شهر اقامه مى درخشد .

منبع:rasekhoon.net

ولادت امام حسن عسكري‏ عليه السلام
ابن شهرآشوب :
[الإمامَ العسكري‏ عليه السلام] بَري مِنَ العَيبِ ، أمينٌ عَلَي الغَيبِ ، كَثيرُ الحِباءِ ، كَريمُ الوَفاءِ
امام عسكري(ع) از هرگونه عيب به دور و بر غيبْ امين، بسيار بخشنده و نيكووفاكننده بود
مناقب آل أبي طالب ، ج ۳ ، ص ۵۲۳ .

زندان‏بان‏هاي امام عسكري‏ عليه السلام در جواب صالح بن وصيف :
ما نَقولُ في رَجُلٍ يَصومُ نَهارَهُ و يَقُومُ لَيلَهُ كُلَّهُ ، لا يَتَكلَّمُ و لايَتَشاغَلُ بِغَيرِ العِبادَةِ
چه بگوييم در باره كسي كه روزها را روزه مي‏گيرد و تمام شب را به عبادت به‏سر مي‏آورد و جز به عبادت سخني نمي‏گويد و به كاري نمي‏پردازد
بحار الأنوار ، ج ۵۰ ، ص ۳۰۸ .

صفحات: 1· 2

فرض کن حضرت مهدی به تو ظاهر گردد

ظاهرت هست چنانی که خجالت نکشی؟

باطنت هست پسندیده ی صاحب نظری؟

خانه ات لایق او هست که مهمان گردد؟

لقمه ات درخور اوهست که نزدش ببری؟

پول بی شبهه وسالم ز همه داراییت

داری آن قدر که یک هَديه برايش بخري؟

حاضري گوشي همراه تو را چك بكند؟

با چنين شرط كه به حافظه دستي نبري؟

واقفي بر عمل خويش تو بيش از دگران

ميتوان گفت تو را شيعه ي اثني عشري؟

اللهم عجل لولیک الفرج

من خودم به درد آخوندی نمی‌خوردم. یک عده هم غصه من را می‌خوردند و می‌گفتند: قرائتی تو در اخلاق که گیر داری، صدا هم که نداری، نمی‌توانی روضه هم بخوانی، پس به چه درد آخوندی می‌خوری؟

حجت الاسلام والمسلمین قرائتی در برنامه تلویزیونی پایان هفته خود، بحثی را در باره لزوم مایوس نشدن انسانها از برخی ناتوانیهای خود مطرح کرد.
وی اظهار داشت: من خودم به درد آخوندی نمی‌خوردم. یک عده هم غصه من را می‌خوردند و می‌گفتند: قرائتی تو در اخلاق که گیر داری، صدا هم که نداری، نمی‌توانی روضه هم بخوانی، پس به چه درد آخوندی می‌خوری؟ و لذا در یک روستا هم که رفتم مرا بیرون کردند. گفتند: تو نمی‌توانی روضه بخوانی. مرا بیرون کردند، یعنی نامه نوشتند به امام جمعه کاشان آیت‌الله یثربی که ما این شیخ را نمی‌خواهیم. روضه می‌خواندم و مردم می‌خندیدند.(خنده حضار).

هرچه روضه می‌خواندم مردم می‌خندیدند. نامه نوشتند بابا این را نمی‌خواهیم. من ،قرائتی روضه‌خوان ورشکسته هستم. بعد پای تخته سیاه آمدم گل کرد. اگر کسی در کنکور رفوزه می‌شود نگوید: خاک بر سرم! دو سال است پشت کنکور ماندم. برو خیاطی کن ممکن است لباس عروس بدوزی دویست هزار تومان مزدش بشود. چه کسی گفته شما حتماً دانشگاه بروی؟ ممکن است کسی در دانشگاه رد شود و در حوزه قبول شود. در حوزه رد شود و در تجارت موفق شود. حدیث داریم اگر در یک شغلی شکست خوردید، نگویید: بخت من بد است. شغلت را عوض کن.

http://www.tabnak.ir/fa/news/196949

حرمت ريش سفيد بر همه كس لازم است .
نظير سخن پيامبر صلى الله عليه و آله :مِن إجلالِ اللّهِ إجلالُ ذِى الشَّيبَةِ المُسلِمِ؛
از بزرگداشت خداوند ، يكى هم بزرگداشت ريشْ سفيدِ مسلمان است.

حساب كسى با كرام الكاتبين بودن .
برگرفته از سخن امام على عليه السلام در دعاى كميل : … إلهى و سَيِّدى فَأسئَلُكَ … أن تَهَبَ لِي … كُلَّ سَيئَةٍ أمَرتَ بِإثباتِهَا الكِرامَ الكاتِبينَ الَّذينَ وَكَّلتَهُم بِحِفظِ ما يَكونُ مِنّي؛
پروردگارا ! آقاى من! از تو مى خواهم هر گناهى كه كرام الكاتبين را مأمور ضبط آنها كرده اى بر من ببخشايى ؛ همان كسانى كه آنان را به ضبط كارهايى كه از من سر مى زند ، گمارده اى .
توضيح : كرام الكاتبين ، فرشتگان مأمور نگارش اعمال خوب و بد انسان هستند ، و حساب كسى با كرام الكاتبين بودن به معناى آن است كه اوضاع او به شدت بد است و اميدى به بهبود حالش نيست . 

حسد درد بى درمان است .
نظير سخن امام على عليه السلام :اَلحَسَدُ داءٌ عياءٌ لايُزولُ إلاّ بِهَلكِ الحاسِدِ أو مَوتِ المَحسودِ؛
حسد دردى است بى درمان كه جز با نابودى حسود يا مرگ آن كه بر او حسد برده شده از بين نمى رود.

حسود هرگز نياسود .
نظير سخن امام صادق عليه السلام :لاراحَةَ لِحَسودٍ؛
حسود را آسايشى نباشد.

پی نوشت :
قند و نمك ، ص 303 .
الكافى ، ج 2 ، ص 165.
امثال و حكم ، ج 2 ، ص 695 .
اقبال الأعمال ، ج 3 ، ص 336.
اقتباس از فرهنگ معين ، ج 4 ، تركيبات خارجى ، ص 240 .
امثال و حكم ، ج 3 ، ص 1204 .
مستدرك الوسائل ، ج 12 ، ص 22.
امثال و حكم ، ج 2 ، ص 696 .
الخصال ، ص 169.
دوازده هزار مثل فارسى ، ص 418 .
مشكاة الأنوار، ص 156 .

برگرفته از کتاب ماه در آب ، سید محسن موسوی ،صص116-118.

وَ تِلكَ الأمثالُ نَضرِبُهَا لِلنَّاسِ وَ مَا يَعقِلُهَآ إِلاَّ العَالِمُونَ؛   اين مَثَلها را براى مردم مى زنيم و جز دانشوران آنها را درنمى يابند . 
«مَثَل» يكى از گونه هاى سخن و از كهن ترين تراوشهاى انديشه فرهيختگان نامور يا بى نشان است و وظيفه انتقال سريع مفاهيم را بر عهده دارد . مَثَل ، عصاره فرهنگ ملّتها است كه در عبارتهايى كوتاه و رسا به ظهور مى رسد و اغلب در پسِ آن ، داستان يا حادثه اى نهفته است .
مَثَل جمله اى است مختصر و مشتمل بر تشبيه يا كنايه يا مضمون حكيمانه كه به سبب روانى لفظ و روشنى معنا و لطافت تركيب، شهرت عمومى يافته   ، همگان از آن در گفت و شنود روزانه استفاده مى كنند و به اين وسيله معقولى را محسوس كرده يا موهومى را به تصوير مى كشند تا در روان مردم بهتر جاى گيرد. تأثيرگذارى مَثَل بيشتر از گونه هاى ديگر كلام است و، در حقيقت ، راهى است ميان بُر و كم هزينه
براى رسيدن به هدف كه هدايت يا گمراهى كسى باشد:  يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَ يَهْدِى بِهِ كَثِيرًا؛   بسيارى را با آن گمراه و بسيارى را راهنمايى مى كند.
رازِ ماندگارى مَثَلها نيز يكى استفاده عمومى از آن است كه سينه به سينه از نسلى به نسل بعد انتقال مى يابد و دهان به دهان باز گو مى شود تا به دوران كنونى مى رسد . ديگر اينكه هميشه پيامها و حكمتهايى كه در قالب هنر به مردم عرضه شده اند ، ماندگارتر بوده است. از همين رو مَثَل ، به دليل وجود ظرافتهاى هنرى در پيدايش، شكل گيرى لفظ ، موسيقى و نحوه بيان، مانا شده است.

پاره اى از مَثَلهاى فارسى اقتباس از سخنان اهل بيت عليهم السلام بوده يا نظير آنها در سخن معصومان عليهم السلام وجود دارد
ما در این بخش مبه تطبیق احادیث معصومین (ع) و ضرب المثلهای امروزی می پردازیم .

آب پاكى را روى دست (به دست) كسى ريختن .
برگرفته از سخنان معصومان عليهم السلام درباره پاك كنندگى آب؛ مانند سخن امام صادق عليه السلام :اَلماءُ يُطَهِّرُ؛ 
آب پاك مى كند .
توضيح : «آب پاكى ، آبى است كه پس از شستشو و ازاله نجاست براى تطهير شرعى روى شى ء نجس مى ريزند . مَثَل حاضر كنايه از بيان حرف آخر و تعيين تكليف قطعى و نهايى مخاطب است در جهت خلاف اميد و انتظار او ؛ به عبارت ديگر مفهوم آن كسى را بالمرّه نوميد كردن و آخرين اميد او را نسبت به موضوع مورد نظر از بين بردن است» .

امثال و حكم ، ج 1 ، ص 5 .
كتاب من لايحضره الفقيه ، ج 1 ، ص 5 .
كتاب كوچه ، ج 1 ، حرف آ ، ص 74 .

ماه در آب ، سید محسن موسوی، ص 19.

همراه این بخش باشید منتظر نظرات شما دوستان هستم .

بخشي از دعاي شماره 12 از صحيفه سجاديه:
مُقِرٌّ لَكَ بِأَنِّي لَمْ أَسْتَسْلِمْ وَقْتَ إِحْسَانِكَ إِلَّا بِالْإِقْلَاعِ عَنْ عِصْيَانِكَ ، وَ لَمْ أَخْلُ فِي الْحَالَاتِ كُلِّهَا مِنِ امْتِنَانِكَ .
خداوند امور فاسد بندگانش را از راه توبه اصلاح ميکند.
بخشي از دعاي شماره 12 از صحيفه سجاديه:
الَّذِي عَظُمَتْ ذُنُوبُهُ فَجَلَّتْ ، وَ أَدْبَرَتْ أَيَّامُهُ فَوَلَّتْ حَتَّى إِذَا رَأَى مُدَّةَ الْعَمَلِ قَدِ انْقَضَتْ وَ غَايَةَ الْعُمُرِ قَدِ انْتَهَتْ ، وَ أَيْقَنَ أَنَّهُ لَا مَحِيصَ لَهُ مِنْكَ ، وَ لَا مَهْرَبَ لَهُ عَنْكَ ، تَلَقَّاكَ بِالْإِنَابَةِ ، وَ أَخْلَصَ لَكَ التَّوْبَةَ ، فَقَامَ إِلَيْكَ بِقَلْبٍ طَاهِرٍ نَقِيٍّ ، ثُمَّ دَعَاكَ بِصَوْتٍ حَائِلٍ خَفِيٍّ .
به خدا پناه ببريد. توبه کنيد.
براي خداوند درگذشتن از گناهان بزرگ دشوار نيست. عفو خداوند ازمعصيت بزرگ ما، عظيمتر است.
بخشي از دعاي شماره 12 از صحيفه سجاديه:
قَدْ تَطَأْطَأَ لَكَ فَانْحَنَى ، وَ نَكَّسَ رَأْسَهُ فَانْثَنَى ، قَدْ أَرْعَشَتْ خَشْيَتُهُ رِجْلَيْهِ ، وَ غَرَّقَتْ دُمُوعُهُ خَدَّيْهِ ، يَدْعُوكَ بِيَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ ، وَ يَا أَرْحَمَ مَنِ انْتَابَهُ الْمُسْتَرْحِمُونَ ، وَ يَا أَعْطَفَ مَنْ أَطَافَ بِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ ، وَ يَا مَنْ عَفْوُهُ أَكْثَرُ مِنْ نَقِمَتِهِ ، وَ يَا مَنْ رِضَاهُ أَوْفَرُ مِنْ سَخَطِهِ .
عفو خداوند از انتقامش فزونتر، و خشنودي او از خشمش بيشتر است.
بخشي از دعاي شماره 12 از صحيفه سجاديه:
عَالِمٍ لَيْكَ، بِأَنَّ الْعَفْوَ عَنِ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ لَا يَتَعَاظَمُكَ ، وَ أَنَّ التَّجَاوُزَ عَنِ الْإِثْمِ الْجَلِيلِ لَا يَسْتَصْعِبُكَ ، وَ أَنَّ احْتِمالَ الْجِنَايَاتِ الْفَاحِشَةِ  لَا يَتَكَأَّدُكَ ، وَ أَنَّ أَحَبَّ عِبَادِكَ إِلَيْكَ مَنْ تَرَكَ  الاِسْتِكْبَارَ عَلَيْکَ ، وَ جَانَبَ الْاِصْرَارَ ، وَ لَزِمَ الاِسْتِغْفَارَ .
محبوبترين بندگان نزد خداوند کسي است که نافرماني و سرکشي را فرو گذارد.
بخشي از دعاي شماره 12 از صحيفه سجاديه:
وَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَيْكَ مِنْ أَنْ أَسْتَكْبِرَ ، وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أُصِرَّ ، وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا قَصَّرْتُ فِيهِ ، وَ أَسْتَعِينُ بِكَ عَلَى مَا عَجَزْتُ عَنْهُ.
به خداوند پناه بريد، از اينکه سرکشي اوامر الهي را بکنيد و اصرار در گناه نمائيد.

بخشي از دعاي شماره 38 از صحيفه سجاديه:
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْ نَدَامَتِي عَلَى مَا وَقَعْتُ فِيهِ مِنَ الزَّلَّاتِ ، وَ عَزْمِي عَلَى تَرْكِ مَا يَعْرِضُ لِي مِنَ السَّيِّئَاتِ ،  تَوْبَةً تُوجِبُ  لِي مَحَبَّتَكَ ، يَا مُحِبَّ   التَّوَّابِينَ
پيمان توبه اينست که به آنچه ناپسند خداست، باز نگرديد و کاري که پيش خدا نکوهيده است، انجام ندهيد و از همه گناهان دوري کنيد.
خداوند توبه کنندگان را دوست دارد، توبه آنها را و از گناهان آنها درميگذرد.
بخشي از دعاي شماره 38 از صحيفه سجاديه:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِي فَلَمْ أَنْصُرْهُ ، وَ مِنْ مَعْرُوفٍ أُسْدِيَ إِلَيَّ فَلَمْ أَشْكُرْهُ ، وَ مِنْ مُسِي‏ءٍ اعْتَذَرَ إِلَيَّ فَلَمْ أَعْذِرْهُ ، وَ مِنْ ذِي فَاقَةٍ سَأَلَنِي فَلَمْ أُوثِرْهُ ، وَ مِنْ حَقِّ ذِي حَقٍّ لَزِمَنِي لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ أُوَفِّرْهُ ، وَ مِنْ عَيْبِ مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لِي فَلَمْ أَسْتُرْهُ ، وَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ عَرَضَ لِي فَلَمْ أَهْجُرْهُ .
اگر در حضور شما به مظلومي ستم شده باشد و شما او را ياري نکرده باشيد، بايد به پيشگاه خدا توبه کنيد و طلب عفو و مغفرت نمائيد.

بهترین زندگی در پرتو سخنان امام سجاد(ع)، سید سجاد احمدی

در اسلام سفارش فراوان شده که به یاد در گذشتگان  باشید و به نیّت آن‌ها کارهای خیر انجام دهید، زیرا آن‌ها به شدت نیازمند هستند که از طرف دیگران، هدیه‌ای به ایشان فرستاده شود.
در روایات زیادی توصیه و ترغیب به زیارت اهل قبور و احسان نمودن و هدیه دادن به آن‌ها آمده است. در روایتی که از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل شده است آن حضرت چنین می‌فرماید: مردگانتان را که در قبرها آرمیده‌اند از یاد نبرید. مردگان شما امید احسان شما را دارند. مردگان شما زندانی هستند و به کارهای نیک شما رغبت دارند آن‌ها خود، قدرت انجام کاری ندارند، شما صدقه و دعائی به آن‌ها هدیه کنید.
(انوار الهدایة ص 115 به نقل از: الحکم الزاهرة با ترجمه انصاری صفحه 232)
و در حدیثی از امام صادق (ع) نقل شده که فرمود: مرده به خاطر طلب رحمت و آمرزشی که برای او می‌شود شادمان می‌گردد همان گونه که زنده به وسیله هدیه‌ای که به او می‌دهند خوشحال می‌گردد
مصادیق احسان به مردگان چیست؟
احسان به مردگان مصادیق متعددی دارد، مانند دادن خیرات، مبرات و هدیه نمودن ثواب آن به آنان، طلب استغفار از خداوند برای آنان و نیز انجام برخی اعمال که از آن‌ها به عنوان صدقات جاریه یاد شده است؛ مانند ایجاد بناهای خیریه، مدرسه سازی، مسجد سازی و …، کار هدایت و ارشاد مردم، ایجاد پارک و فضای سبز جهت استفاده عموم و …، که تمام این اعمال توسط فرشتگان الهی ثبت و به کسانی که به نیت آن‌ها احسان می‌گردد داده می‌شود

یاد کرد نیکی مردگان
چون انسان معصوم نیست ، خواه ناخواه در طول زندگی مرتکب اشتباه و خطا می‌شود . پس همه در پرونده کار خود ، رفتار نیک و بد دارند . با این حال شایسته است پس از درگذشت آنان ، رفتارهای خوبشان را بازگو کنیم و از بدی‌های آنان سخنی نگوییم.  واز آنان به نیکی یاد کنیم .
یکی از راه ها نوشتن خاطرات آنها و در اختیار قرار دادن دیگران است ، تا وقتی به عکس یا خاطره اش نظر افتد ناخداگاه برایش طلب مغفرت کنند، این کار پسندیده و نیکو برای اولین بار در شهر ما انجام گرفته است.
کتاب ” تا قرارگاه ” که جلد اول آن به تازگی منتشر یافته حاوی ذکر نام ویاد برخی از عزیزانمان است که اکنون به ظاهر در کنار ما نیستند ، ویادمانی است از آنها تا هرگز از یادهایمان نروند .
این اثر ماندگار توسط موسسه چاپ و تبلیغات زینبیه وکانون آگهی تبلیغاتی سفیر شهرستان آران وبیگل منتشر شده است، که انشاء الله باکمک وهمیاری شما همشهریان عزیز جلدهای بعدی نیز به چاپ برسد.