در نوميدى بسى اميد است .
نظير سخن امام على عليه السلام :لِكُلِّ ضَيقٍ مَخرَجٌ؛
از هر تنگنايى راه برون شدى هست.
دروغگو دور را نزديك و نزديك را دور مى كند .
برگرفته از سخن امام صادق عليه السلام :لاتَستَعِن بِكَذّابٍ فَإنَّ الكَذّابَ يُقَرِّبُ لَكَ البَعيدَ ويُبَعِّدُ لَكَ القَريبَ؛
از دروغگو يارى مجو كه دور را به تو نزديك و نزديك را دور مى نمايد .
دروغگو كم حافظه است .
نظير سخن امام صادق عليه السلام : إنَّ ما أعانَ اللّهُ [بِهِ] عَلَى الكَذّابينَ النِّسيانُجج؛
خداوند به وسيله فراموشكارىِ دروغگو [آدمى را] بر ضد او يارى مى كند.
توضيح: «از آن جا كه دروغ جز خودساخته و غيرواقع نيست و ضبط حافظه نمى شود ، ناگزير در هر نوبت خلاف دفعات پيش تعريف مى شود . مَثَل در جايى گفته مى شود كه كسى مطلب و حرف و حديث را به تفاوت و اختلاف بگويد» .
دروغ مصلحت آميز بِهْ ز راست فتنه انگيز .
نظير سخن پيامبر صلى الله عليه و آله:يا عَليُّ! ثَلاثٌ يَحسُنُ فِيهِنَّ الكِذبُ:… والإصلاحُ بَينَ النّاسِ؛
اى على! در سه چيز دروغ گفتن نيكو است:… و آشتى دادن ميان مردم.
توضيح : دروغ از گناهانى است كه كليد همه بديها ناميده شده است و در هيچ شرايط و حالتى اجازه دروغگويى داده نشده است مگر در مواردى كه مصلحتى بزرگ و خاص در آن نهفته باشد. يكى از اين موارد «اصلاح بين مردم» است كه راستگويى در آن ايجاد فتنه و دشمنى مى كند؛ بنابراين دروغ در اين موارد از حرف راستى كه بدى به بار مى آورد، برتر است.
دل كه رنجيد از كسى خرسند كردن مشكل است شيشه بشكسته را پيوند كردن مشكل است .
نظير سخن پيامبر صلى الله عليه و آله :مَن أحزَنَ مُؤمِناً ثُمَّ أعطاهُ الدُّنيا لَم يَكُن ذلِكَ كَفّارَةً لَهُ ولَم يُؤجَر عَلَيهِ؛
هر كه مؤمنى را اندوهگين كند ، آنگاه تمام دنيا را به او ببخشد ، اين بخشش كفّاره كرده اش نمى شود و براى آن اجرى نمى برد.
دل نرنجانى كه دل عرش خداست .
برگرفته از سخن معصوم عليه السلام :قَلبُ المُؤمِنِ عَرشُ الرَّحمنِ؛
دل مؤمن عرش (خداى) رحمان است.
دنيا محل گذر است .
نظير سخن امام على عليه السلام :اَلدُّنيا دارُ مَمَرٍّ؛
دنيا سراى گذر است.
دنيا مزرعه آخرت است .
برگرفته از سخن پيامبر صلى الله عليه و آله :اَلدُّنيا مَزرَعَةُ الآخِرَةِ؛
دنيا كشتزار آخرت است .
توضيح: «زندگى در اين جهان به مزرعه اى مى ماند كه هر چه در آن بكارند در جهان باقى مى دروند؛ اگر تخم نيكى افشاندى ، نيكوكار خواهى شد و اگر تخم بدى كِشتى ، با بدكاران به عقوبت گرفتار خواهى آمد» .
. امثال و حكم ، ج 2 ، ص 797 .
در نوميدى بسى اميد استپايان شبِ سيه سپيد است . (نظامى)
غررالحكم و دررالكلم ، ح 7293.
قند و نمك ، ص 356 .
تحف العقول ، ص 316.
امثال و حكم ، ج 2 ، ص 799 .
الكافى ، ج 2، ص 341.
قند و نمك ، ص 16 .
امثال و حكم ، ج 1 ، ص 799 . سعدى .
تحف العقول، ص 9.
امام باقر عليه السلام ؛ بحارالأنوار، ج 72، ص 236.
امثال و حكم ، ج 2 ، ص 822 . صائب .
بحارالأنوار ، ج 72 ، ص 150.
داستان نامه بهمنيارى ، ص 271 .
بحارالأنوار ، ج 55، ص 39.
امثال و حكم ، ج 2 ، ص 829 .
نهج البلاغه ، حكمت 133.
كتاب كوچه ، ج 1 ، حرف آ ، ص 325 .
عوالى اللآلى ، ج 1 ، ص 27 .
كتاب كوچه ، ج 1 ، حرف آ ، ص 325 .
برگرفته از کتاب ماه در آب ، سید محسن موسوی .